Robert Smink kunstenaar en fotograaf uit Haarlem.

Eindelijk in de tuin Daar staan ze dan. Na veel geploeter zijn de eerste tuinbeelden nu klaar. Ik heb een goede vriend bereid gevonden om zijn tuin beschikbaar te stellen. Ben zeer content met deze mogelijkheid. Heb nu weer ruimte in mijn atelier voor de productie van nieuw werk.

't Valt niet mee. Schuren schuren en nog eens schuren. Tot je een ons weegt! Nu wreekt zich het feit dat ik voor drie beelden ineens de presentatie op orde wil hebben. Op zich is dat geen probleem maar als het weer niet meewerkt is mijn atelier eigenlijk te klein.

Nadat ik IJdelheid gekleurd heb, waarover ik niet tevreden ben, ben ik begonnen met het bouwen van de sokkels voor mijn tuinbeelden. Dat valt niet mee omdat ik er, voor mijn gevoel, toch iets bijzonders van wil maken. Dan is het kopen van een standaard oplossing niet voorhanden. Dus zelf maken!

Laatste aanpassingen IJdelheid heeft een kaaklijn gekregen. Nu heeft ze echt een ‘kop’ zonder dat het een portret is geworden. Eén van de wenkbrauwen moet ik nog bij werken. De achterzijde heb ik minder zwaar gemaakt en iets vereenvoudigd. Daardoor is het beeld meer in evenwicht.

Met IJdelheid ben ik nog niet klaar maar het eind is nu in zicht. Ondanks dat ben ik al begonnen met ‘Schuilen’. Schuilen wordt een houten beeld. De basis bestaat uit twee in elkaar schuivende delen. Een oplossing die ik al vaker heb toegepast.

Na het bestuderen van het ontwerp “Schuilen” – het vervolg op IJdelheid – weet ik ineens wat ik moet veranderen aan de kop van IJdelheid. Ik begrijp nu ook waarom ik niet verder kon met beeldhouwen. Ik wist gewoon niet wat te doen. Goede les geleerd. De tijd nemen!

Behalve de vorm van het beeld, waar ik blij mee ben, wil ik ook iets met ogen doen om het begrip IJdelheid tot uitdrukking te brengen. Hierbij 2 foto’s van de eerste poging. Ik ben niet tevreden. Het wordt zo te vogelachtig. Moet daar eens rustig over nadenken hoe dit op te lossen.